+41 41 521 80 00 | info@lexcellence.swiss

Open jobs!

Krótki przewodnik dla frankowicza — jak poradzić sobie z kredytem frankowym? Praktyczne wskazówki, prawne rozwiązania, klauzule niedozwolone

 

W Polsce kredyty frankowe oferowane były przez banki jako atrakcyjna alternatywa dla kredytów PLN. Podstawowy nacisk przy prezentacji i oferowaniu takiego kredytu kładziony był wyłącznie na jego oprocentowanie. Kredyty te prezentowane były zatem jako kredyty bardzo opłacalne, a informacja o ryzyku kursowym była przemilczana i marginalizowana. 

Wszystko zmieniło się w 2015 r., kiedy Szwajcarski bank centralny uwolnił kurs franka, dotychczas sztywno sprzężony z wartością euro, co skończyło się gwałtownym wzrostem kursu tej waluty. Średni kurs franka szwajcarskiego w 2016 roku w porównaniu do jego wartości w 2007 r. wzrósł prawie o 100%. 

Doprowadziło to do sytuacji, w której nawet po wielu latach spłaty zadłużenie kredytobiorcy jest wyższe niż kwota zaciągniętego kredytu. Jednocześnie spłata zadłużenia, po sprzedaży nieruchomości, bardzo często jest niemożliwa, ponieważ wartość zadłużenia znacznie przekracza wartość kupionego mieszkania czy domu.

W związku z tym kredytobiorcy zaczęli podejmować decyzje o dochodzeniu swoich praw przed sądem. 

Podstawą kierowanych powództw przeciwko bankom nie jest sam fakt wzrostu kursu franka, ale nieuczciwe postanowienia umowne (postanowienia abuzywne), które były powszechnie zamieszczane przez banki w umowach kredytowych. To właśnie one dawały bankom nieograniczone możliwości do ustalania wysokości rat kredytów przy użyciu wprowadzanych i ustalanych jedynie przez siebie tabel kursów walut, czy zmiany wysokości oprocentowania na podstawie niejasnych lub nieweryfikowalnych klauzul modyfikacyjnych.

Aby klauzule zawarte w umowie mogły zostać uznane za niedozwolone muszą zostać spełnione dodatkowe przesłanki, które również będą badane przez Sąd w toku postępowania :

  • postanowienie jest stosowane przez przedsiębiorcę (bank) wobec konsumentów (kredytobiorców),
  • postanowienie nie zostało indywidualnie uzgodnione,
  • postanowienie kształtuje prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami,
  • postanowienie narusza w sposób rażący interesy konsumenta

 

W dniu 3 października 2019 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w polskiej sprawie frankowej (C-260/18). 

TSUE uznał, że sądy krajowe nie mogą zamieniać przewidzianego w umowie kursu bankowego kursem średnim NBP, a także  potwierdził możliwość uznania umów frankowych za nieważne oraz pozwolił konsumentowi decydować o tym, czy unieważnienie umowy będzie dla niego korzystne. 

Obecnie sądy coraz częściej orzekają wyroki na rzecz kredytobiorców. W I połowie 2020 roku około 90% sądowych wyroków w sprawach kredytów indeksowanych do CHF czy denominowanych w tej walucie było korzystnych dla konsumentów. 

 

W świetle orzecznictwa TSUE oraz orzecznictwa sądów w Polsce kredytobiorcom  przysługują różnorodne żądania, w zależności od tego, w jakiej sytuacji się znajdują. 

Można domagać się unieważnienia umowy kredytowej, co oznacza, że każda ze stron kredytu musi oddać drugiej stronie to co wzajemnie świadczyła. Kredytobiorca musi oddać otrzymaną od Banku kwotę kredytu, a Bank musi zwrócić pobrane dotychczas raty wraz z odsetkami, prowizjami, składami za ubezpieczenie a także wszelkie inne dodatkowo pobierane opłaty.

Drugą opcją jest tzw. „odfrankowienie” kredytu. Jeśli kredytobiorca zdecyduje się na takie rozwiązanie sąd usunie z umowy klauzule niedozwolone, a umowa będzie nadal obowiązywać. jako kredyt złotówkowy z niskim oprocentowaniem. Dzięki takiemu wyrokowi kredytobiorcy przysługuje zwrot nadpłaty z uwagi na to, że przeszłości, przez niewłaściwe sformułowania w umowie, płacił zawyżone raty. Saldo kredytu ulega zmniejszeniu, a co za tym idzie, maleją przyszłe raty. 

Bardzo ważne jest, aby decyzję o wyborze jednej z powyższych opcji poprzedzała szczegółowa analiza umowy kredytowej oraz sytuacji konkretnego kredytobiorcy, tak, aby wybrany wariant był najbardziej korzystny.

 
1
2
3
4
1
2
3
4